Bartek (zwycięzca zawodów) wybiera inny wariant zaliczania punktów. My pojedziemy na północ do PK24. Kiedy jedziemy zarośniętą trawą polną drogę słyszę huk i widzę jak z opony jadącego przede mną Pawła wystrzeliwuję biały pył. Defekt opony kończy naszą krótką, chociaż dobrze zapowiadającą się współpracę. Wkrótce skręcam w las i zauważam, że linia którą brałem za leśną drogą jest jedynie rowem. Z obu stron rowu pokazują się i znikają skręcające w bok lub zarastające krzakami dróżki. W tym samym kierunku zmierza Radek. Najlepiej byłoby przemieszczać się najbliżej rowu ale to nie zawsze jest wykonalne. Chyba zabrakło precyzyjnej kontroli odległości bo kręcimy się chaotycznie sprawdzając rów w różnych jego miejscach. Radek ma trochę więcej szczęścia, bo wcześniej namierza cel. Z oddali widzę jak rusza w dalszą trasę. PK24 - skrzyżowanie rowów/słupek oddziałowy (7:21 - 31 min.).

Próba szukania najkrótszej drobi przez pola kończy się pełną improwizacją. Ze skrótu nic nie wychodzi, za to zamiast równym asfaltem jadę, trudno przejezdnymi, nasyconymi wodą polnymi drogami. To nie był najlepszy wybór. PK34 - przepust (8:09 - 25 min.).

Opuszczamy punkt i jedziemy kiepską drogą przez pola. Uporczywy boczny wiatr nie ułatwia poruszania się. Jadę wolniej i pozostaję coraz bardziej z tyłu. Na asfalcie próbuję odrabiać stratę. Kiedy to się nie udaje, w końcówce wybieram skrót ledwie widoczną wśród bujnej trawy podmokłą dróżką. Mijam wąski pas lasu, jadę skrajem łąki. Przez moment zastanawiam się w którym miejscu jestem, gdzie jest punkt i dlaczego nigdzie nie ma Radka. Wreszcie mój wzrok pada pod nogi, na wąski ślad przez łąkę. Niewątpliwie nasi tu byli. Po chwili jazdy, na przeciwległym skraju łąki widzę z oddali lampion PK. Tuż za mną na punkt dociera mój rywal. PK25 - granica kultur/kępa drzew (9:12 - 23 min.).

Przede mną niezalesiony teren i istniejące tu od zawsze polne drogi. Taki odcinek trasy rzadko może sprawiać problemy nawigacyjne. Przekraczam wał przeciwpowodziowy i docieram na brzeg Bugu. Gdzieś pomiędzy wałem p-pow a nurtem rzeki znajduje się niewielkie jeziorko. Jak tam dotrzeć nie wyjaśnia nawet mapka z rozświetleniem. Wbrew obawom jest łatwiej niż przypuszczałem. Piaszczysta droga doprowadza mnie prosto do celu. Brzeg zbiornika opuszcza Radek. Biegiem ruszam na poszukiwania. Bezskutecznie rozglądam się za powieszonym gdzieś na krzaku lampionem. Lekko zirytowany dostrzegam czerwień lampionu ukrytego w jakiejś dziurze. PK20 - brzeg jeziorka (9:59 - 27 min.).

Zaliczenie kolejnego punktu wydaje się czystą formalnością. Opuszczam łąki i wjeżdżam w las. Chociaż odległość nie do końca się zgadza, a skrzyżowanie dróg nie do końca odpowiada temu co widzę na mapie, skręcam w jedną z przecinek. Nieco dalej w lesie powinien znajdować się punkt. Dobrze jest, są tu już napotkani wcześniej ekstremaliści. Niedobrze, bo od dłuższego czasu bezskutecznie przeszukują ten fragment lasu. Niby wszystko się zgadza tylko punktu nie ma. Nie mam pojęcia jak wybrnąć z tej sytuacji. Odpuszczam poszukiwania, może namierzę się od przeciwnej strony. Późniejsza analiza śladu wyjaśnia, że punktu szukaliśmy o ponad 500 m za wcześnie. Zmęczenie, dekoncentracja czy może rozprężenie po odnalezieniu trudnego punktu? (PK19 - zagłębienie w zboczu - ok. 11:02).

Nieprzyjemna, piaszczysta droga sprawia, że rezygnuję z odmierzenia odległości i powrotu do poszukiwań od przeciwnej strony. Szkoda, że tak łatwo zrezygnowałem bo odnalezienie punktu obok właściwej przecinki nie było chyba zbyt trudne.

Mam nadzieję, że zgodnie z tym co widzę na mapie przede mną kilka łatwiejszych punktów. Szybki przejazd asfaltową drogą. Zjeżdżam w las. Dokładnie kontroluję leśne dróżki. Porośnięte kępami traw las. Porzucam rower i z buta pokonuję ostatni odcinek. Napotkany piechur jest zdziwiony, że na trasie rowerowej są punkty, takie jak ten, do których nie można dotrzeć rowerem. PK11 - róg granicy kultur (12:15, 23 min.). Mam szczęście, że mam właściwą mapkę - tego punktu, w zarośniętym krzakami lasu bez rozświetlenia nie miałbym szansy odnaleźć.

O powrocie tą samą drogą nawet nie myślę. Przeprawiam się nasyconą wodą drogą przez łąki w kierunku pobliskich drzew. Wspinam się na położony wyżej grzbiet. Jazdę kiepską ale suchą polną drogą utrudnia jedynie przeciwny wiatr. Przejeżdżam nieopodal zaliczonego wcześniej PK11. Kiedy kończą się prowadzące przez wioski szutrowe drogi, gubię się. Zawracam z poprawnie obranej drogi. Próbuję szukać punktu w zupełnie innym fragmencie lasu. Wreszcie zrezygnowany wyjeżdżam na asfaltową drogę by zorientować się w swoim położeniu. Brak opisu i rozświetlenia punktu utrudniają poszukiwania. Mam szukać szczytu wzniesienia widocznego na głównej mapie, czy też innego elementu krajobrazu? Mam szczęście. Tu las jest przejrzysty. Punkt widoczny z daleka znajduję na skraju lasu tuż przy leśnej dróżce, którą jadę. PK6 - róg granicy kultur (13:36 - 57 min.).

Przez chwilę rozmawiam z Danusią i Łukaszem i ruszam dalej. Niecały kilometr dalej znajduje się miejsce startu etapu kajakowego trasy ekstremalnej. Jestem mile zaskoczony, bo na punkcie spotykam większość organizatorów. Uzupełniam swoje wyposażenie o brakującą kartkę z rozświetleniami punktów. Mogę również napełnić uzupełnić bidony. To dobrze bo tego co miałem nie wystarczyłoby do mety. Opisów punktów niestety tutaj nie dostaję.

Pomijam najbliższy punkt kontrolny nad starorzeczem Bugu. Widok mapki satelitarnej działa na mnie dostatecznie odstraszająco. Szkoda, wygląda na to, że można tam było trafić bez większych problemów. Przede mną kilka innych "szybkich" i prostych do zaliczenia punktów kontrolnych. Na początek ścieżka doprowadza mnie prosto na wzniesienie. Od startu minęło już ponad 8 godzin, więc ślady pozostawione przez poprzedników ułatwiają nawigację. PK5 - górka (14:25 - 27 min.).

Sprawny przejazd i bezskuteczne szukanie punktu na granicy lasu i nowych nasadzeń, kilkadziesiąt metrów od właściwego miejsca. Opis punktu nie pozwoliłby na popełnienie takiego błędu, niestety takowego nie posiadam. Co ciekawe w tym miejscu poszukiwali punktu również inni bikerzy. Dokładniejsze spojrzenie na mapę pozwala wykryć błąd. PK9 - róg polany z wiatą punkt żywieniowy (14:59 - 22 min.).

Teraz czas na punkty pozostawione na północy. Przejazd do lasu, w którym znajduje się punkt nie stanowi problemu. Chwilę kręcę się po leśnych dróżkach ale bez szczególnych trudnosci odnajduję PK8 - róg granicy kultur (16:49 - 32 min.).

Niezbyt dobrze kontroluję sposób opuszczenia lasu w którym zaliczyłem punkt. Zamiast wrócić do drogi którą tu dotarłem i wykorzystać drogi zaznaczone na mapie, las opuszczam w innym miejscu. Jadę łąkami wzdłuż jakiegoś młodnika. Docieram do wypełnionego wodą rowu. Zupełnie nie mam pojęcia gdzie się znajduję. Jadę wzdłuż rowu na północ. Zatrzymuję się ponad kilometr dalej nad rzeką. Identyfikuję rzekę (Kosówka) i swoje miejsce na mapie. Analizuję mapę. No cóż jednak najlepszym wyjściem jest powrót do punktu wyjścia. Jazda po miękkiej drodze daje się mocno we znaki ale najgorsze dopiero przede mną. Droga przez łąki nie poprawia się ale jazdę "umila" teraz silny przeciwny wiatr. Punkt -pomimo, że zaznaczony na fotce satelitarnej - nie sprawia żadnego problemu. PK7 - róg granicy kultur (17:41 - 52 min.).

Zmęczenie pokonanym dopiero co odcinkiem daje się coraz bardziej we znaki. Próba precyzyjnego namierzania się do kolejnego punktu nie przynosi efektu, a może nie robiłem tego zbyt dokładnie. Nie docieram nawet w jego pobliże. (PK14 - róg granicy kultur, wysoka brzoza - ok. 16:18).

Nie mając koncepcji w jaki sposób odnaleźć punkt, jadę dalej. Trochę na wyczucie, kolejnymi, przypadkowanymi i nie do końca rozpoznanymi drogami jadę do Maliszewa, z którego najłatwiej będzie zaliczać kolejny punkt. Mijam jakiś ukryty w lesie monument ale tu nic nie znajdę. Chociaż punkt nie powinien sprawiać problemu, skrupulatnie odmierzam odległość. Na skrzyżowaniu dróg jadę sprawdzoną metodą czyli po śladach. Gdzieś dalej porzucam rower i przeszukuję duży fragment lasu. Bezskutecznie. Wracam do punktu wyjścia i ponownie próbuję - z takim samym skutkiem.

Minęły dwie godziny od kiedy zaliczyłem ostatni punkt. Sądząc po śladach pozostawionych w lesie przez poprzedników, tu trafiliśmy na jeden z trudniejszych punktów na trasie. Chociaż gdyby to był jeden z pierwszych zaliczanych punktów, pewnie jego odnalezienie byłoby o wiele łatwiejsze.

Grześ jedzie zaliczać jeszcze 2 kolejne punkty. Mnie udaje się namówić Tomka do zaliczania PK22 i powrót na metę. Przed nami przyjemny odcinek pokonywanej z wiatrem asfaltowej drogi. Zjeżdżamy w polną drogę, wjeżdżamy w las. Próbuję pilnować się lewej strony. Do czasu. Droga, którą jedziemy niezauważalnie dla nas skręca na północ. Ślady pozostawiono w błotnistym podłożu nie ułatwiają wykrycia błędu. Trafiamy na wycinkę. Pozostawiamy rowery by szybciej odnaleźć punkt. Bezskutecznie. Tu punktu na pewno nie znajdziemy. Opuszczamy las by określić swoje położenie. Skraj lasu nie zgadza się z tym co widzimy na mapie. Kilkaset metrów dalej odnajdujemy jedyny pewny punkt w zmieniającym się krajobrazie - rozwidlenie linii energetycznych. Powracamy do lasu by poszukać punktu w miejscu, w którym się powinien znajdować. W miejscu gdzie kiedyś była polanka teraz rosną krzaki, drzewa. (PK22 - granica kultur/niecka - ok.20:27).

W moim dorobku po prawie 15 godzinach spędzonych na trasie i pokonaniu ponad 170 km znajduje się 26 z 32/37 punktów kontrolnych. Wystarcza to do zajęcia 11 miejsca. Chociaż wynik jest poniżej oczekiwań, to pozostaje satysfakcja z pokonania fantastycznej trasy. Odrobinę większa staranność przy pokonywania trasy, mogła sprawić, że wynik byłby znacznie lepszy. Chociaż wody tradycyjnie na trasie nie zabrakło, to zabrakło nieodłącznie towarzyszących tej imprezie komarów.

Jak wypadli zawodnicy spotkani na trasie? Tomek Zadworny po kilkunastu minutach odnalazł ostatni z poszukiwanych razem punktów i zdążył przed limitem czasu wrócić na metę (miejsce 5). Radek Walentowski pomimo, że zaliczył o 3 punkty mniej ode mnie wrócił na tyle wcześnie na metę, że wystarczyło to do zajęcia 7 miejsca. Bartek Bober jak już wspomniałem wygrał rywalizację. Grzegorz Liszka zdobył 3 miejsce. Danuta Blank oraz Łukasz Wrona zajęli miejsca w trzeciej dziesiątce. Paweł Słomka po powrocie do bazy i wymianie opony zaliczył 14 punktów i skończył na dalszej pozycji.

Statystyka trasy:
Dystans 173,5 km
Czas trasy 14:41:30
Czas jazdy 11:47
Postoje 2:55
Prędkość śr. 15,2 km/godz.
Prędkość max. 36,6 km/godz.
Zaliczone punkty - 26
Niezliczone punkty - 9
Czas uwzględniający kary czasowe: 20:41
Miejsce - 11/40

Łódż maj 2015r.