Kościół z 1762 r. zbudowany z fundacji biskupa Jana Dębowskiego. Remontowany w 1903, 1946 i 1966 r.
Kościół drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany, zbudowany z drewna modrzewiowego.
Mniejsze prezbiterium od nawy, zamknięte prostokątnie z zakrystią na osi.
Dach dwukalenicowy, kryty gontem z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę, zwieńczoną blaszanym hełmem z latarnią.
Do najważniejszych elementów świątyni należy gotycko-renesansowa rzeźba św. Zygmunta z I połowy XVI wieku,
która widnieje w barokowym ołtarzu, gotycka kamienna kropielnica i rokokowy drewniany relikwiarz.
W centrum ołtarza umieszczone zostało rzeźbione oko Boga w kształcie trójkąta, urzeczywistniającego Trójce Świętą.
Chór muzyczny, wsparty na dwóch słupkach oraz belka tęczowa z ludowym krucyfiksem z XVII wieku,
podkreślają barokowy charakter budowli.
Od frontu nawy znajduje się Kruchta.