Ten drewniany orientowany kościół o konstrukcji zrębowej wzniesiony został w 1502 roku.
Świątynia jest jednonawowa, z węższym prezbiterium zamkniętym wielobocznie,
z dachem dwuspadowym, nad prezbiterium z szerokim okapem i wieżyczką na sygnaturkę.
Od zachodu znajduje się kruchta.
Na szczególną uwagę zasługuje znajdujący się we wnętrzu kościoła gotycko-renesansowy tryptyk pochodzący z 1519 roku.
Środkowe pole tryptyku przedstawia Świętą Rodzinę, a zewnętrzne części skrzydeł bocznych cztery sceny Męki Pańskiej.
Ciekawąstką jest także chór muzyczny z przełomu XVII i XVIII wieku.
Kościół gruntownie odrestaurowano w latach 2010-2012 przywracając m.in. pierwotny,
pochodzący z 1789 roku wygląd zakrystii. Renowacji poddano zdobiące wnętrze świątyni ołtarze:
ołtarz główny Wniebowzięcia Matki Boskiej i św. Rocha oraz ołtarze boczne Matki Bożej Różańcowej i św. Barbary.
Przy kościele znajduje się drewniana dzwonnica z XVIII w.,
czterościenna o konstrukcji słupowej, z namiotowym dachem.