Kościół z 1712 r. zbudowany z fundacji Józefa Skalińskiego.
Przebudowany w 1774 r., rozbudowany o wieżę w 1812 r.
Drewniany kościół, trójnawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany.
Prezbiterium mniejsze od nawy głównej, zamknięte trójbocznie z boczną zakrystią.
Wieża od frontu kwadratowa z kruchtą w przyziemiu, zwieńczona łamanym hełmem namiotowym.
Dach dwukalenicowy, kryty gontem z kwadratową wieżyczką na sygnaturkę, zwieńczoną hełmem ostrosłupowym z latarnią.
W 1880 r. dobudowano z boku nawy murowaną kaplicę neogotycką .
Wnętrze podzielone na trzy części dwoma rzędami kolumn po cztery sztuki.
Ołtarz główny barokowy z połowy XVIII w.
Ambona i chrzcielnica barokowe.
Stropy płaskie. Polichromia z lat 50 XX w.
Dwa ołtarze boczne wczesnobarokowe z XVII w., uzupełnione w XVIII w.
Dzwonnica drewniana z 1954 r. z trzema dzwonami z lat 50 XX w.
Zbudowana na planie prostokąta, ażurowa w górnej części, kryta dachem dwuspadowym.
Wokół kościoła pomnikowe lipy.
W 2004 r. postawiono kapliczkę ku czci św. Franciszka z Asyżu.