Kościół z 1521 r., przebudowany w 1614 r.
Rozbudowany w latach 1866-79 o boczną kaplicę p.w. Świętego Rocha i w 1890 r. o drugą p.w. Świętego Wojciecha.
Restaurowany w 1870 r., w latach 1921-23 i ok. 1936 r.
Drewniany kościół jednonawowy, konstrukcji zrębowej. Nie orientowany, zbudowany na planie krzyża,
zaliczany stylowo w starszej części do odmiany wielkopolskiego kościoła późnogotyckiego.
Mniejsze prezbiterium od nawy, zamknięte trójbocznie
z boczną zakrystią z szerokim okapem wokół, wspartym na ozdobnych zaczepach.
Ramiona boczne tworzą dwie kaplice, zamknięte prostokątnie, o kalenicach niższych od nawy głównej.
Dach jednokalenicowy, kryty gontem z ośmioboczną wieżyczką na sygnaturkę,
zwieńczoną blaszanym, kulistym hełmem z latarnią.
Wewnątrz stropy płaskie. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach z organami z 1923 r. Podłoga z desek.
Ołtarz główny późnobarokowy i cztery ołtarze boczne klasycystyczne z XIX w. Ambona z ok. 1950 r.
Dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowej. Zbudowana na planie kwadratu, kryta dachem namiotowym z dwoma dzwonami.