Jest to świątynia wzniesiona na przełomie XV i XVI wieku. Przebudowana została w 1659 roku.
Remontowana była w latach 1765-69 (wówczas dobudowano kruchtę). Zakrystia została dobudowana w 1848 roku.
W 1921 roku i w latach 1973-77 kościół był restaurowany.
Świątynia jest drewniana, jednonawowa, posiada konstrukcję zrębową, oszalowana. Kościół jest orientowany.
Do jego budowy użyto drewna modrzewiowego. Reprezentuje styl gotycki.
Budowlę nakrywa stromy dach jednokalenicowy, pokryty gontem, na dachu znajduje się sześcioboczna wieżyczka na sygnaturkę.
Jest ona zwieńczona blaszanym baniastym dachem hełmowym z latarnią.
Kościół posiada mniejsze prezbiterium, w stosunku do nawy, zamknięte prostokątnie, z boku znajduje się zakrystia.
Od frontu nawy jest umieszczona kruchta.
Ołtarz główny został wykonany w połowie XVII wieku.
Dwa ołtarze boczne w stylu klasycystycznym pochodzą z połowy XIX wieku.
Nawa jest otoczona dookoła otwartymi sobotami, podpartymi słupami z mieczami.
Ściany są pokryte gontem.